علائم گفتاری استرس کدام‌اند؟

 
علائم گفتاری استرس کدام‌اند؟
آیا بدن شما در مواجهه با استرس علام زیادی از خود بروز می کند؟ این نشانه‌ها کدامند؟ آیا بدنتان خارش دارد؟ آیا انگشتانتان کمی لرزش دارد؟ بعضی اوقات فراموشی دارید؟

این‌ها همه عکس العمل‌هایی هستند که بدن ما در مواقع اضطراب و نگرانی از خود نشان می‌دهد؛ اما شاید برایتان جالب باشد که بدانید وقتی استرس دارید به یکی از علایم کمتر شناخته شده آن توجه زیادی نمی‌کنید؛ نحوه‌ی گفتار و کلماتی که استفاده می‌کنیم هم از این قاعده مستثنی نیست. با ما همراه باشید تا با این علائم گفتاری آشنا شوید.

طبق مطالعات منتشر شده توسط آکامی ملی علوم آمریکا، افراد وقتی تحت فشار‌های روحی و روانی شدید قرار می‌گیرند از کلمات ویژه‌ای استفاده می کنند؛ به عنوان مثال میزان تمایل افراد برای استفاده از کلمات دستوری و یا قید‌هایی مانند« واقعا» و «خیلی» در جملات افزایش می‌یابد. برای آزمایش این فرضیه روانشناسان توسط 143 دستگاه ضبط  مکالمات داوطلبین را به مدت دو روز تحت بررسی قرار دادند. پس از بازنویسی کردن 22 هزار مکالمه رد‌ و بدل شده بین آن‌ها، کارشناسان عادت های گفتاری شان را با نمونه های انجام شده قبل با افرادی که از بیماری استرس مزمن رنج می‌بردند، مقایسه کردند. فکر می کنید به چه نتیجه ای رسیدند؟

از طرفی کسانی که استرس شدید را تجربه کرده بودند علاقه ای به حرف زدن از خود نشان نمیدادند؛ از طرف دیگر گفتارشان شامل کلماتی مانند « خیلی خیلی» و « واقعا» می‌شد. علاوه بر این، این افراد از قید هایی مثل « من»و « مال من» بیشتر از« تو» و « مال تو » استفاده کردند که این خود می تواند نشان دهد که تمرکزشان بیشتر متوجه خودشان است تا نسبت به دیگران.

ولی واقعا چه چیزی باعث می‌شود که افراد تحت استرس از چنین کلماتی استفاده کنند؟ آیا ارتباطی بین انتخاب کلمات و حالات روانی ما وجود دارد؟ دانشمندان حدس‌هایی در این زمینه دارند؛ برخلاف اسم‌ و فعل‌ که منظور اصلی گوینده آن بر خود آن عمل متمرکز هست، کلمات دستوری بیشتر با کلمات دیگر معنی پیدا می کند و به نحوی کامل کنند آن هستند. بگذارید با یک مثال این مطلب را برایتان ساده‌تر کنیم. فرض کنید در عبارت « من این ساعت‌ها را خیلی دوست دارم» کلمه‌ی « خیلی» کامل کننده‌ی کل جمله است و به تنهایی معنایی ندارد ( برخلاف کلمات ساعت و دوست که خود معنایی دارند.) به این دلیل که ما از قید‌ها صرفا بدون هدف یا معنی خاصی استفاده می‌کنیم، این کلمات بهتر می‌توانند حالات درونی ما را افشا کنند. در مقابل ما از اسم‌ها و فعل ها از روی هدف و منظور خاصی بهره می‌بریم.


متأسفانه نتایج هنوز نمی توانند به ما عکس قضیه را ثابت کنند؛ اینکه آیا استفاده از این کلمات باعث استرس می‌شوند یا خیر؟ ماتیاس مهل خطاب به روزنامه‌ی «Nature  » می‌نویسد: « امیدوارم این نتایج باعث تشویق بیشتر روانشناسان ما شود و به طرز گفتار مراجعه کنندگان هم توجه کنند و نه صرفا کلماتی که استفاده می‌کنند.»

۳۸۵۸
برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.