مکتب ویکتوریایی در حقیقت برای توصیف آثار هنرهای زیبا و تزیینی و هم چنین آثار معماری در دوره سلطنت ملکه ویکتوریا در بریتانیا به کار می رود. به ویژه در معماری و طراحی داخلی، سبک ویکتوریایی با آن که پشتوانه ای غنی و قابل بحث دارد ولی از سبک هایی است که به گوش بسیاری افراد ناآشناست. این سبک، تلفیقی از سبک سنتی اروپایی و الهاماتی از خاورمیانه و آسیا می باشد که مشخصه اصلی آن، ایجاد حس غنی تر از سبک های فرانسوی در بیننده است. شمعدان های بزرگ، چلچراغ ها و شیشه های منقوش از نشانه های این سبک لوکس و بی نظیر هستند.
سبک ویکتوریایی، از مجلل ترین سبک های دکوراسیون است که طرفدار هماهنگی و تعادل در کنار زیبایی است. احساس حاکم بر فضایی که به سبک ویکتوریایی طراحی شده است، احساسی عاشقانه و عارفانه است. در طراحی داخلی به این سبک،طیف های مختلف خاکی و یا تناژ های عمیق تر و تیره تری از قبیل زرشکی، کهربایی، زمردی و قهوه ای تیره به کار می رود. فرش هایی با متراژ بزرگ، کاغذ دیواری هایی با طرح های گلدار و رنگ های شاد، پارچه های مخمل، حریر یا ساتن در این سبک جایگاه ویژه ای دارند.
در سبک ویکتوریایی، طراحان به جزئیات توجه خاصی نشان می دهند. شاخصه اصلی این سبک، نظم و ترتیب و تزیینات بسیار است به طوری که آن را تبدیل به سبکی پرکار و لوکس کرده و در نقطه مقابل سبک مینیمالیسم قرار داده است. در همین راستا در سبک ویکتوریایی هرچه استفاده از اکسسوری ها بیشتر باشد، بهتر است.
فضایی که به سبک ویکتوریایی آرایش شده است، نمایی پر و شلوغ دارد. اهمیت به زیبایی و جذابیت بصری در کنار استفاده از وسایل تزیینی بسیار، ظاهری پرکار به این سبک می بخشد. برای جلوگیری از درهم ریختگی ظاهری، ترفند خاص سبک ویکتوریایی این است که سطوح و زمین های صاف و عاری از تزیینات را در تضاد با مبلمان پر تزیین به کار می برد.
در انتها ویژگی های اصلی سبک ویکتوریایی را برمی شماریم.
• متاثر از سبک گوتیک و استفاده از وسایل سنگین و بزرگ
• بهره بردن از تزیینات بسیار
• دیوارها به رنگ های تیره قرمز و سبز و همچنین کاغذ دیواری های گل دار با نقوش بزرگ
• پرده های سنگین با پارچه مخمل (چون نور افتاب را برای سلامتی مضر می دانستند)
• استفاده از فرش های شرقی و ایرانی
• استفاده از میزهای کوچک مزین به خاتم کاری یا طلاکوبی
