در اواخر دهه ی ۱۹۲۰ با شکوفایی بی سابقه ی اقتصاد نیویورک، ساختمان ساز ها برای ساختن بلند ترین ساختمان جهان با یکدیگر وارد رقابتی دیوانه وار شده بودند. در آن زمان رقابت اصلی میان ساختمان بانک منهتن و ساختمان کرایسلر بود. هر دوی این برج ها سعی داشتند با افزودن طبقات خود در فرایند طراحی، بر دیگری برتری پیدا کنند. این رقابت در ماه آگوست ۱۹۲۹ وارد مرحله ی تازه ای شد؛ یعنی زمانی که جان رسکوب، مدیرعامل وقت جنرال موتورز، و ال اسمیت، شهردار سابق نیویورک از برنامه ی خود برای ساخت امپایر استیت خبر دادند.
به محض آنکه مشخص شد امپایر استیت قرار است بیش از ۳۰۰ متر ارتفاع داشته باشد، کرایسلر برنامه های خود را برای بار آخر تغییر داد و سازه ی فولادی نوک برج خود را نهایی کرد. این باعث شد ارتفاع نهایی ساختمان کرایسلر به بیش از ۳۱۹ متر برسد، اما از بد روزگار رسکوب و اسمیت به راحتی به سراغ میز طراحی شان رفتند و با طراحی جدید ۳۸۱ متری امپایر استیت بازگشتند.
به این ترتیب امپایر استیت تا زمان پایان ساخت اولین برج مرکز تجارت جهانی در سال ۱۹۷۰، به مدت نزدیک به ۴۰ سال بلندترین ساختمان جهان باقی ماند.
این آسمان‌خراش افسانه‌ای که در سال 1931 ساخته شد ،قطعا چشم انداز جالبی دارد. این ساختمان خاص که حتی کینگ کونگ هم از آن بالا رفته، برای دهه‌ها به عنوان نمادی برای آمریکاییان شناخته شده است. این ساختمان در طول یک سال و 45 روز ( از مارس 1930 تا ماه مه سال 1931)ساخته شده است.
