در کنار رود راین در ایالت شمال راین-وستفالیا در شهر دورتموند ورزشگاهی وجود دارد، که عشق یک ملت و یا شاید جهان در مرکز آن نهفته است. در مرکز مستطیل سبزی وجود دارد که صحنه های باشکوهی را به خود دیده است. بازیکنان بزرگی پای بر آن نهاده اند. دور این مرکز را عشاق می پوشانند. عشق به چی؟ بهتر بگوییم عشق به کی. عشق به پیراهن زرد. عشق به باشگاه زرد. عشق به زنبور زرد. به باشگاهشان و به تیمشان. وقتی روی سکو های وستفالن می شینی دیگر محیطی خارج از وستفالن وجود ندارد. جنگ همین جا است. با تمام وجودت بجنگ چه در زمین ، چه روی سکوها. فریاد بزن و بر دل حریف لرزه بنداز، به قلب دشمن نفوذ کن و بگذار بدانند اینجا وستفالن ، جهنمی برای دشمنان زنبور های زرد است.
وستفالن اشتادیو یا ورزشگاه سیگنال ایدونا پارک، ورزشگاه خانگی باشگاه بورسیا دورتموند است. نام سیگنال ایدونا پارک به خاطر قرارداد اسپانسری است که با شرکت بیمه سیگنال ایدونا امضا شده است و تا سال 2021 اعتبار دارد. نام وستفالن برای ورزشگاه از ایالتی که ورزشگاه در آن قرار دارد گرفته شده است. این ورزشگاه مشهور ترین ورزشگاه اروپا است. این به شک و عشاقی بر می گردد که روی سکو ها آن جو جهنمی را می سازند. وستفالن بزرگترین ورزشگاه آلمان است با ظرفیت 81.359 نفر. و برای مسابقات اروپایی به علت عدم وجود قسمت ایستاده 65.829 نفر است. جایگاه ایستاده جنوبی ورزشگاه که همیشه پر است حدود 24.000 نفر ظرفیت دارد و به این خاطر به دیوار زرد معروف است.
تا قبل از ساخت وستفالن در دهه 70 بازی های دورتموند در ورزشگاه ردلند برگزار می شد. این ورزشگاه در سال 1926 ساخته شده بود و 25 هزار نفر ظرفیت داشت و فقط 3.000 صندلی داشت. بعد از ربودن جام برندگان اروپا توسط دورتموند در سال 1966 سران باشگاه به فکر یک استادیومی بزرگتر افتادند. اما شرایط مالی کافی برای ساخت ورزشگاه نداشتند. اما به خاطر اینکه شهر کلن نتواسنت در شهر میزبان جام جهانی 74 قرار بگیرد شهر دورتموند انتخاب شد و باید یک ورزشگاه در این شهر ساخته می شد. این ورزشگاه برای جام جهانی به بهره برداری رسید و میزبان 3 بازی ار مرحله اول گروهی و 1 بازی از مرحله نهایی گروهی بود و در تمام بازی ها ظرفیت 54.000 نفری آن پر می شد. در 2 آپریل 1974 دورتموند به ورزشگاه جدیدش نقل مکان کرد اما آن ها در سال 72 سقوط کرده بودند و تنها تیمی در دسته 2 بودند که میزبان جام جهانی بوده است. آن ها در سال 76 به بوندسلیگا1 صعود کردند.
این ورزشگاه در سال 2001 میزبان فینال جام یوفا ما بین لیورپول و آلاوز اسپانیا بود. از سال 2005 اسم ورزشگاه طبق قرارداد سیگنال ایدونا پارک بود ولی در طب برگزاری جام جهانی 2006 به IFA World Cup Stadium Dortmund تغییر پیدا کرد. 6 بازی جام جهانی 2006 در این جا برگزار شد از جمله اولین شکست آلمان در وستفالن در نیمه نهایی مقابل ایتالیا و اولین بازی تریبیداد و توباگو در جام های جهانی.
این ورزشگاه چهار سقف در تمامی ضلع ها دارد و در قسمت کرنر ها جایگاهی وجود ندارد. بعد از قهرمانی در سال 1997 در لیگ قهرمانان دورتموندی ها به فکر بزرگ کردن ورزشگاه افتادند و ظرفیت را به 68.000 نفر رساندند. و بعد ها ظرفیت ورزشگاه به 81.000 نفر رسید. کارگران هنگامی که در ورزشکاه در حال بازسازی بودند بمبی 450 کیلو گرمی را پیدا کردند در عمق 1 متری خط وسط زمین ورزشگاه پیدا کردند.
برای دسترسسی به ورزشگاه 3 خط مترو وجود دارد که در دو تا از این خط ها ایستگاه اختصاصی برای ورزشگاه وجود دارد که در روز های بازی باز می شوند.
خیلی از هواداران فوتبال و دورتموند جو ورزشگاه وستفالن را ندیده اند ولی این جو آنقدر موحش و ترسناک است که از راه دور هم قابل احساس است مهم تر از آن در قلب هواداران زنبور ها.
