پاراگلایدینگ یک ورزش تفریحی و رقابتی است – پرواز با پاراگلایدر زیباترین و لطیف ترین نوع پرواز شخصی را که رویای دیرینه بشر را تحقق بخشیده ایجاد نموده است. خلبان به آرامی از سطح شیب دار کوه به سمت پایین می دود و با حالتی به شکل سر خوردن در آسمان از کوه جدا می شود و خلبان برای شروع پرواز احتیاجی به انجام سقوط آزاد و یا پرش از صخره ندارد. نشست و برخاست با پاراگلایدر به نرمی و آرامی برابر با توان بدنی خلبان برای دویدن است و نکته اینکه هنگام پرواز به هیچ وجه حالت ترس از افتادن به انسان دست نخواهد داد و اصلاً قابل مقایسه با بالا رفتن از کوه و یا وحشت نگاه کردن از بالای یک ساختمان بلند نیست.
پاراگلایدر ساده ترین و مردمی ترین شکل پرواز در حال حاضر است . یادگیری آن بسیار ساده و حمل و نقل آن راحت است. دیگر برای پرواز، شغل و تحصیلات شما نقش اساسی را ایفا نمیکنند . فقط کافیست از پس مخارج آن بر آیید . عاشقان واقعی پرواز که برای تحقق بخشیدن به رویای خود به پاراگلایدر روی میاورند، نمی خواهند مهندس هوا فضا شوند. آنها فقط مایلند پرواز کنند و ساعتی در هوا شناور باشند و به رویایی که در خواب یا آرزوی همیشگیشان جنبه عملی بدهند و همان لذت را در بیداری تجربه کنند.
چگونگی ورزش پاراگلایدینگ
به طور معمول برای اینکه بتوان در یک محل بوسیله پاراگلایدر پرواز کرد، لازمه آن یک سایت چند صد متری برای شروع پرواز است که برای انتخاب آن فاکتور های امنیتی و کاربردی بسیاری را باید لحاظ کرد که باعث محدودیت برای انتخاب ارتفاع مورد نظر می شود و ممکن است در یک منطقه وسیع کوهستانی سایت مناسب پرواز یافت نشود و گاهی خلبانان پاراگلایدر مجبورند صدها کیلومتر از محل زندگی خود برای استفاده از یک سایت مناسب مسافت طی کنند. محل سایت باید رو به باد و دارای جاده دسترسی به قله باشد، همچنین در صورتی که محل فرود دره ای باشد و یا در مجاورت عارضه ای مانند کوه و یا تپه قرار داشته باشد، باد را از مسیر خود منحرف و یا آشفته می سازد و پرواز را در این شرایط ناممکن و یا بسیار خطرناک می سازد. شکل دیواره و وجود یک فضای باز برای فرود و فضایی مسطح در روی قله با شیب ملایم برای گستردن وسیله پروازی از دیگر ملاک های یک سایت خوب می باشد. ایران به لحاظ اقلیمی با توجه به وجود بادهای مناسب منطقه ای، عوارض طبیعی و دشتهای باز در مجاورت کوه ها، بستری بسیار مناسب برای ورزش های هوایی محسوب می شود.
خلبانی پاراگلایدر
پاراگلایدر ساده ترین نوع پرواز برای بشر است. یک پاراگلایدر بال پرنده ای است بدون موتور که با دویدن آماده پرواز می شود. آموزش، بلند شدن، فرود آمدن وهمچنین حمل نقل این وسیله .بسیار ساده است . پاراگلایدر از نوع خاصی نایلون ساخته شده که به وسیله ی آویزهایی از جنس کولار به صندلی خلبان متصل می شود. خلبان نیز به وسیله کمربند های ایمنی به صندلی بسته می شود وبه راحتی درون آن به صورت نشسته پرواز میکند.در حقیقت شما با پاراگلایدر همانند یک پرنده پرواز خواهید کرد و با آن می توانید ساعت ها در هوا سر بخورید و اوج بگیرید و حتی می توانید با آن سفر کنید.
امنیت در پرواز
پرواز با پاراگلایدر بسیار زیبا و لذت بخش است و یک رقابت شخصی همیشگی است پرواز با آن تلفیقی از حرکات بدن و کنترل مغز است که در یک بازی فوق العاده با هم مخلوط میشوند. یک گروه از پرندگان مشتاق و بی تجربه میتوانند عامل بالقوه یک حادثه باشند. اشتباهات، بی توجهی ها و خود را نشان دادن میتوانند باعث حادثه شوند.متخصصان مورد اطمینان را انتخاب کنید.دوره هایی را که نیاز دارید حتماً بگذرانید قبل از آنکه خودتان دست به ماجراجویی بزنید.
میزان سختی یادگیری فن پرواز با پاراگلایدر
یادگیری پرواز مطمئنأ به سادگی یادگیری رانندگی است. آنچه دارای اهمیت بسیاری می باشد این است که مطالب تئوری لازم را درخصوص هواشناسی، آیرودینامیک و تئوری پرواز باید فراگرفت و به دقت اجرا نمود. شاید گاهی تخطی کردن از قوانین رانندگی مارا با خطر جدی مواجه نسازد اما رعایت نکردن و بی توجهی به اصول و قوانین پرواز می تواند خطر آفرین باشد. یک خلبان پاراگلایدر باید بتواند خود را ملزم به رعایت کامل مقررات نماید و شاید این سخت ترین بخش یادگیری پرواز باشد!
